۱۰
تیر ۹۵
امروز از رو بیکاری نشستم پستای سابقمو خوندم دیدم چ ادم باحال و بامزه ای ام خودم خبر ندارم
تک تک نظرها رو خوندم دیدم چقدر ادمایی ک اینجا بودن عوض شدن وب خیلیا رو ک باز میکردم میدیدم حذف کردن وبلاگشونو
خیلی خوش گذشت بهم
پستای ارامیس رو میخوندم قهقهه میزدم مخصوصا اونایی ک در مورد من بود ی خاطر از راهنماییمون تعریف کرده بود ک ب شخصه مردم از خنده همون موقع ب خودم قول دادم ک بشم همونی ک بودم
خیلیا درد دارن،زخم دارن دلیل نمیشه غصه بخورن منم یکی مث اونا
کمکم کنین بشم همونی ک بودم
۹۵/۰۴/۱۰